Over de verkiezingen van het jaar 2010
De verkiezingen in 2010 waren in Nederland de eerste verkiezingen na de economische crisis van 2008 en de daaropvolgende bezuinigingsmaatregelen van het kabinet Balkenende IV. Deze verkiezingen werden dan ook beïnvloed door de economische situatie en de onvrede onder de bevolking over de bezuinigingen.
Bij de verkiezingen van 2010 stonden er 18 partijen op het stembiljet. De twee grootste partijen, de Partij van de Arbeid (PvdA) en de Christen Democratisch Appèl (CDA), kregen beide 30 zetels in de Tweede Kamer. De derde grootste partij was de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD), met 31 zetels. Hierdoor ontstond er een patstelling tussen de verschillende politieke partijen en duurde het enige tijd voordat er een nieuw kabinet werd gevormd.
Uiteindelijk werd er in oktober 2010 een minderheidskabinet gevormd van de VVD en het CDA, met gedoogsteun van de Partij voor de Vrijheid (PVV). Dit kabinet stond onder leiding van premier Mark Rutte en werd ook wel het kabinet-Rutte I genoemd. Het kabinet had geen meerderheid in de Tweede Kamer, waardoor het afhankelijk was van steun van andere partijen om besluiten door te voeren.
De verkiezingen van 2010 waren ook bijzonder omdat er voor het eerst in Nederland gebruik werd gemaakt van stemcomputers. Echter, na kritiek op de betrouwbaarheid en veiligheid van de stemcomputers, besloot de regering in 2008 om terug te keren naar het gebruik van potlood en papier tijdens verkiezingen.
Al met al waren de verkiezingen van 2010 belangrijk voor de politieke koers van Nederland, omdat het uiteindelijk leidde tot de vorming van een minderheidskabinet met gedoogsteun van de PVV. Dit had invloed op het beleid van het kabinet, zoals bijvoorbeeld de maatregelen rond immigratie en integratie.