Tweede Kamer der Staten-Generaal 2

Vergaderjaar 2020–2021

Aanhangsel van de Handelingen

Vragen gesteld door de leden der Kamer, met de daarop door de regering gegeven antwoorden

1935
Vragen van het lid Peters (CDA) aan de Minister van Sociale Zaken en

Werkgelegenheid over hulp aan onverzekerden (ingezonden 6 januari 2021). Antwoord van Staatssecretaris Van ’t Wout (Sociale Zaken en

Werkgelegenheid) (ontvangen 8 maart 2021).

Vraag 1
Bent u bekend met het artikel «Mani (30) beademde een verslaafde dakloze en zat met een strop van duizenden euro’s»?1

Antwoord 1 Ja.

Vraag 2
Bent u bekend met het feit dat geleden schade die ontstaan is door het bieden van hulp aan een onverzekerde dakloze, blijkbaar nergens verhaald kan worden?

Antwoord 2
Ja, dit is inderdaad ingewikkeld bij schade die ontstaat wanneer een omstander hulp biedt aan iemand die onverzekerd en dakloos is.

Vraag 3, 4, 5
Deelt u de mening dat hulp bieden aan mensen die onwel zijn geworden niet bestraft zou moeten worden, of die mensen nu verzekerd zijn of niet?
Zijn er andere situaties bekend waarbij een hulpverlener geleden schade niet kan verhalen? Zo ja, welke?
Bent u bereid mogelijkheden te onderzoeken om te komen tot een waarborg- fonds specifiek gericht op burgerhulpverleners met geleden schade die nergens verhaald kan worden?

Antwoord 3, 4, 5
Burgers die elkaar te hulp schieten, zijn altijd te prijzen. Voor burgerhulpverle- ners die zich hebben aangemeld als vrijwilliger, zoals de 225.000 burgerhulp- verleners die zich hebben aangemeld via het oproepsysteem HartslagNu, is

1 Gelderlander van 29-12-2020; https://www.ad.nl/utrecht/mani-30-beademde-een-verslaafde- dakloze-en-zat-met-een-strop-van-duizenden-euro-s-ik-vind-dat-niet-kunnen~a0f74c2d/

Tweede Kamer, vergaderjaar 2020–2021, Aanhangsel 1

ah-tk-20202021-1935 ISSN 0921 - 7398 ’s-Gravenhage 2021

2

een waarborgfonds niet nodig.
collectieve vrijwilligersverzekering. Als bij een reddingsactie door een omstander spullen vernield of ontvreemd worden kan hier te allen tijde aangifte van worden gedaan bij de politie. Daarnaast kan iemand zijn of haar eigen verzekeraar aanspreken ten behoeve van een schadevergoeding. Valt de geleden schade onder de dekking, dan dient de verzekeraar uit te keren. Is dit niet het geval, dan kan de omstander ervoor kiezen de schade die bij de reddingsactie is ontstaan te verhalen op diegene die geholpen is dan wel op diegene die de schade heeft veroorzaakt. Bij Slachtofferhulp Nederland kan de hulpverlener terecht voor emotionele steun, voor ondersteuning in een eventueel strafproces en voor hulp om geleden schade vergoed te krijgen.
In dit geval kon de schade helaas niet worden verhaald op degene die geholpen is, omdat hij onverzekerd was. Het is een uitzonderlijk geval. Er zijn op dit moment geen vergelijkbare situaties bekend. Wanneer een burger die de schade niet kan verhalen een laag inkomen heeft, kan de bijzondere bijstand of de Stichting urgente noden, afhankelijk van de individuele situatie, uitkomst bieden. In dit specifieke geval is via crowdfunding geld opgebracht om de schade te vergoeden.
Gezien de verschillende mogelijkheden die er momenteel zijn om de geleden schade te compenseren, zie ik geen aanleiding om de mogelijkheden te onderzoeken om te komen tot een Waarborgfonds specifiek gericht op burgerhulpverleners met geleden schade.

Zij zijn vaak verzekerd via de gemeentelijke

2 Hartstichting, 3-3-2019: https://www.hartstichting.nl/nieuws/steeds-vaker-snelle-hulp-bij- hartstilstand

Tweede Kamer, vergaderjaar 2020–2021, Aanhangsel 2