Antwoorden op Kamervragen van de Kamerleden Lodders (VVD) en De Vries (VVD)
over het bericht “Willekeur bij publicatie voedselveiligheidswaarschuwingen” .
(2018Z03103)
1
Bent u bekend met de uitzending 'Willekeur bij publicatie
voedselveiligheidswaarschuwingen' van Kassa? 1)
Ja.
2
Wat is uw reactie op deze uitzending?
Zodra consumenten levensmiddelen gekocht kunnen hebben dat een mogelijk
volksgezondheidsrisico met zich meebrengt, moet door het betrokken bedrijf een
publiekswaarschuwing worden verstrekt. Het betrokken bedrijf is hiertoe verplicht
op grond van wettelijke voorschriften. De NVWA stelt hierbij eisen aan de wijze
waarop deze waarschuwing is opgesteld en neemt de publiekswaarschuwing over
zodra zij deze van het bedrijf heeft ontvangen. De NVWA kan echter niet
afdwingen dat bedrijven waarschuwingen aan de NVWA verstrekken.
In de Tv-uitzending heeft de NVWA toegezegd dat ze haar interne werkwijze gaat
aanscherpen zodat publiekswaarschuwingen sneller worden gepubliceerd, maar
dat bedrijven ook aangespoord moeten worden om waarschuwingen sneller aan de
NVWA te verstrekken.
3
Deelt u de mening dat het belangrijk is dat consumenten zo snel mogelijk en zo
duidelijk mogelijk op de hoogte moeten worden gebracht van
voedselveiligheidswaarschuwingen? Zo nee, waarom niet? Zo ja, waarom worden
sommige waarschuwingen laat dan wel niet gepubliceerd?
4
Waarom wordt er door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA)
blijkbaar eerst gewacht op een formeel persbericht van het bedrijf en wordt er niet
direct na de melding door het bedrijf bij de NVWA gepubliceerd? Wat is er nodig
om dit wel mogelijk te maken?
Antwoord vragen 3 en 4.
Ja, ik ben het ermee eens dat consumenten zo snel en duidelijk mogelijk op de
hoogte moeten worden gebracht van levensmiddelen die niet voldoen aan de
voedselveiligheidsvoorschriften. Conform de Warenwet artikel 21 en de Algemene
Levensmiddelenwetgeving ((EG) nr. 178/2002 artikel 19) is het betrokken
levensmiddelenbedrijf verplicht om consumenten op een adequate wijze hierover
te waarschuwen. Deze waarschuwing moet dan door het betrokken bedrijf zo snel
mogelijk worden verspreid via relevante kanalen zoals kranten, sociale media en in
het winkelschap.
Dit is niet alleen belangrijk omdat het bedrijf daarmee zijn verantwoordelijkheid
neemt, maar ook omdat doorgaans het betrokken bedrijf het beste in staat is om
consumenten zo snel mogelijk te bereiken.
De waarschuwing dient daarbij te voldoen aan een aantal voorwaarden die de
NVWA heeft gesteld (onder meer dat bovenaan de tekst moet staan: ‘belangrijke
veiligheidswaarschuwing’ in voldoende groot lettertype, het merk, partijnummer,
duiding van het risico en een duidelijke afbeelding van het product). De NVWA
toetst of de waarschuwing door het bedrijf daaraan voldoet.
De NVWA plaatst deze publiekswaarschuwing op haar website zodra van het
bedrijf de publiekswaarschuwing is ontvangen en deze aan de gestelde
voorwaarden voldoet.
Publicatie van de waarschuwing door de NVWA is niet wettelijk verplicht. In de
meeste gevallen neemt de NVWA de publiekswaarschuwing over op haar website,
om zo meer bekendheid te geven aan de actie van het betrokken bedrijf. Het
levensmiddelenbedrijf moet de NVWA de relevante en juiste informatie leveren,
zodat de NVWA deze kan overnemen en op haar website kan plaatsen.
De NVWA heeft in de Tv-uitzending aangekondigd deze werkwijze te zullen
aanscherpen, om ervoor te zorgen dat de relevante publiekswaarschuwingen
sneller op de website van de NVWA geplaatst kunnen worden.
5
Waarom is er zo’n onduidelijke lijn als het gaat om het publiceren van
voedselveiligheidswaarschuwingen door de NVWA, aangezien 25 waarschuwingen
in 2017 pas laat werden gepubliceerd door de NVWA en 28 gevallen werden
helemaal niet gepubliceerd?
6
Hoe kan het dat voedselveiligheidswaarschuwingen helemaal niet worden
gepubliceerd door de NVWA?
7
Welke overwegingen liggen ten grondslag aan de verschillende zaken die niet of te
laat gemeld zijn.
Antwoord vragen 5, 6 en 7.
De NVWA kan wettelijk uitsluitend afdwingen dat het bedrijf zelf de relevante
publiekswaarschuwing publiceert, maar niet dat deze ook aan de NVWA wordt
verstrekt.
De NVWA plaatst op haar website alleen de publiekswaarschuwingen over
levensmiddelen die een mogelijk voedselveiligheidsrisico met zich mee kunnen
brengen. Publicatie op de NVWA-website van waarschuwingen waarbij geen sprake
is van een voedselveiligheidsrisico, zouden onnodig maatschappelijke onrust
veroorzaken.
8
Deelt u de mening dat consumenten eenvoudig
voedselveiligheidswaarschuwingen moeten kunnen checken op één logische plek?
Zo nee, waarom niet? Zo ja, deelt u de mening dat via de NVWA (website en
sociale media) de meest logische plek is? Zo nee, waarom niet?
Zodra consumenten een product gekocht kunnen hebben dat niet aan de
voedselveiligheidsvoorschriften voldoet, moet het betrokken bedrijf alles in het
werk stellen om ervoor te zorgen dat de consumenten bereikt worden.
Consumenten kijken niet actief op één centrale plek naar een eventuele
publiekswaarschuwing. Het is dus zaak dat de consument via zo veel mogelijk
relevante media bereikt kan worden. Publicatie van de waarschuwingen op de
website van de NVWA is daarbij één van de plekken. Daarbij is het goed als de
informatie op de NVWA-website actueel en volledig is. Media nemen namelijk de
informatie over voedselveiligheidsrisico’s ook over van de NVWA-website.
Ook het Voedingscentrum plaatst relevante waarschuwingen op haar website en
geeft hierbij voor de consument een nadere duiding en een handelingsperspectief.
9
Hoe (volgens welke lijn) en wanneer gaat de NVWA ervoor zorgen dat
voedselveiligheidswaarschuwingen nu direct en duidelijk op de website van NVWA
worden gepubliceerd (en in het verlengde ook op de social media van de NVWA)?
Zie het antwoord op de vragen 3. en 4. De NVWA zal werk maken van het
aanscherpen van haar interne werkwijze en het bedrijfsleven aansporen om hun
publiekswaarschuwingen ook te melden bij de NVWA.
10
Bent u bereid om deze vragen te beantwoorden voorafgaand aan het debat naar
aanleiding van het verslag van het algemeen overleg NVWA?
Ja.